آهای سهراب !!

قایق دیگر جوابگو نیست …
کشتی باید ساخت

اینجا مثل من تنها زیاد است ...!!

.

چقدر کم توقع شده ام

نه آغوشت را می خواهم نه یک بوسه نه دیگر بودنت را..

همین که بیایی و از کنارم رد شوی کافیست

مرا به آرامش می رساند….

حتی اصطحکاک سایه هایمان… کافیست

.

جای خالیت را انقدر باچشمان آب خواهم داد

که بازکنارم سبزشوی . . .

.

آدم ها برای هم سنگ تمام می گذارند ، اما نه وقتی که در کنارشان هستی ، نه

آنجا که در میان خاک خوابید ، سنگ را تمام می گذارند و می روند . . .